Ja. Je leest het goed. Dit artikel gaat over de kracht van het ego. Niet in negatieve zin. Maar in positieve! Ik wil graag een tegengeluid laten klinken tegen de negatieve geluiden rondom het ego.

Kijk, het ego heeft een negatief doel opgeslagen. Of beter gezegd, een irrealistisch doel. Het ego probeert iets te bereiken waardoor we niet meer hoeven voelen hoe het echt met ons gaat. Niet meer hoeven voelen waar het ons vroeger aan ontbeerd heeft. Dat is niet omdat het ego een gruwelijke misstap is van onze evolutie, maar eigenlijk simpelweg omdat het ego voor jou als kind wil zorgen, maar niet weet dat dit waar het jou voor wil behoeden, allang is gebeurd. En dat het dus helemaal niet meer kan en a waste of time (and energy) is.

Het ego wil ervoor zorgen dat je geen, of zo weinig mogelijk pijn voelt (daarom blaast het zichzelf op zodat je heel wat lijkt). Het wil er ook voor zorgen dat je nooit of bijna nooit voelt dat je er niet bij hoort (daarom past het zich aan meer dan goed is voor jou). Maar, wat het ego niet weet, is dat de ramp waartegen het jou wil beschermen, allang gebeurd is. Je hebt al pijn gevoeld en je hebt je al alleen gevoeld. Toen je klein was. En het ego beschermt jou ertegen dit niet meer te hoeven voelen, op allerlei manieren. Het ego is dus niet fout, het ego heeft een fout, of beter gezegd verward doel.

Als het ego eenmaal weet, voelt en ziet dat het doel niet meer te halen is, dan komt er ruimte. Immense ruimte. Is het ego weg? Nee. Het ego is VRIJ! Het hoeft niet meer iets te behalen wat niet behaald kán worden. En de kwaliteiten van het ego komen vrij tot jouw beschikking. Ik noem er een paar (en deze lijst is bij lange na niet af): daadkracht, discipline, taakgerichtheid, doorzettingsvermogen, verantwoordelijkheidsgevoel, ambitie, schoonheid, zorgzaamheid, betrokkenheid…..

Je hoeft er niets meer mee te bereiken, anders dan wat jij vanuit vrijheid wil bereiken. En waar vanuit jij ze vanuit vrijheid wil inzetten.

Weg met het ego? Zeer zeker niet dus. Wat dan wel? Weg met de verwarring dat we onszelf nog dienen te beschermen of behoeden voor iets wat we allang zijn: gekwetst, alleen en verlaten. En als we dat eenmaal waar hebben, zien we ook: We vrij, stralend, stromend en verbonden. Krachtig, helder en vol van potentie. Lang leve het ego. Het vrije ego.