Er overvalt me een treurnis de laatste dagen. Verdriet, over het lijden waarmee wij mensen allemaal te maken hebben. En daarmee bedoel ik het lijden, van dat we niet willen lijden.

We willen niet lijden omdat we denken dit niet te kunnen. We denken niet te kunnen zijn bij de pijn en de leegte die ons menselijk bestaan met zich meebrengt. En omdat we denken dat niet te kunnen, blijven we ‘boven ons lijden hangen.’ Lichamelijk uit dat zich in een splitsing bij het middenrif. Onze energie blijft boven het middenrif. We landen niet meer in onze buik, in ons bekken. We landen niet meer thuis. Omdat dit ook de plek is waar verdriet huist. Pijn, radeloosheid. Opgeslagen pijn uit het verleden. We willen er niet meer mee in contact komen. We willen niet loslaten en landen in ons buikcentrum. En daardoor zijn we chronisch uit huis. Chronisch in een opgetrokken energie. Dit put ons uit.

De buik is ook de plek van liefde, zachtheid, warmte. Onze buik wil bewoond. En kunnen we ook gaan bewonen. We ontkomen er dan alleen niet aan om ook de pijn, het alleen zijn en de schrik die ons leven met zich meebrengt, onder ogen te komen. En precies daar ligt het cruciale punt: we denken dat niet te kunnen. Maar dat is niet waar.

Ja het is pijnlijk, rauw en alleen. Maar het is tegelijkertijd stromend. Zacht. Warm. En bovenal: het is thuis. Je bent thuis in je buikcentrum. En daar is zoveel tevredenheid, zoveel ‘nergens naartoe’. Daar is het goed. Daar kom je in contact met de basale goedheid die er altijd al is. Wat de omstandigheden ook zijn, hoe je jezelf ook aantreft.

Om thuis te komen, is moed nodig. Moed om los te laten, verdriet onder ogen te zien. Moed om los te komen van je voorwaartse drive of juist je terugtrekking uit de wereld. Moed om je identificatie met je baan, je partner, spiritualiteit, je kinderen, los te laten. Moed om in relatie te treden en de realiteit onder ogen te zien.

Maar ik zou niet anders willen, omdat het thuis is. Thuis bij hoe het allang is. En als je daar niet meer van weg hoeft, maar daar kunt landen, daar kunt zijn, dan kun je gaan leven. Gaan leven vanuit je basis. Gaan leven vanuit liefde, zachtheid en warmte.

Landen in je buikcentrum krijgt speciale aandacht in de cursus Gezonde Zelfliefde. Op 7 maart start weer een nieuwe cursus op zondagochtend. Wil je meedoen, wacht dan niet te lang. Cursussen zitten op dit moment snel vol vanwege een beperkt aantal deelnemers op 1,5 meter afstand.